"Ang Namumulang Kano" ni Mamasemamasamamakusa

"ANG NAMUMULANG KANO"

HI ako si dubose at eto ang aking karumaldumal na buhay.

Nagsimula ang aking buhay na puno ng kalungkutan sa araw na ikinasal ako sa babaeng hindi ko kilala, ako ay punong puno ng lungkot nung araw na iyon ngunit imbis na malungkot pa ako. Ako’y nag think positive nalang at sinabi ko sa sarili ko, “hindi ko man kilala tong papakasalan ko pero atleast sa wakas!!! may matutuhog na ako!! So ayun pagkatapos ng kasal ay dumiretso kami sa aking KIA k2700 at dun kami nag talik ngunit dahil sa aking excitement. Hindi ko nakita ang mukha ng aking asawa. Kaya nung paghubad ko ng aking brip na parang kay borat. Sya’y naghubad rin at dun ko nakita na ang aking tutuhugin pala ay ang aking… nanay. Ako’y naiyak ngunit nakita ko sya tuwang tuwa. Kaya pinikit ko nalang ang aking mata at pinabayaan ko na sya. Lumipas ang ilang taon at nanganak na sya. Ang anak namin ay magkakakambal at sila’y umabot ng katorse sa bilang or 14 kaya 2 taon sya nagdadalang tao. Pagkalabas nila ay may damit na sila agad. Pare-parehas sila naka brip ng parang kay BORAT. Kaya silay pinangalanang kong 1-14 dahil andami nila at tinatamad ako mag fillout ng mga papeles sa hospital. Akoy umalis na ng pinas para iwan ang aking mga anak at ang aking nanay na asawa sa kadahilanang mamatay na nanay ko at nakakatamad mag alaga nun. Kaya’y ako ay nagpunta sa mars dahil its 2045 na at may redlight district na sa mars. Parang yung pelikulang “recall” ni Arnold schwazenneger. Pagpunta ko sa mars ay diretso ako sa redlight district. O ang ibang pangalan ay “zhongshan lu” o “ang angeles city of mars” dahil sawang sawa na ako tumuhog ng aking sariling nanay. Nakilala ko doon si “M’kla cz”” isang dalagati na tatlo ang suso. May lahing Chinese at marsian. Kami’y nagtalik araw gabi sa aking bagong KIA 2500 spaceship hanggang kami ay nainlove sa isat isa at nagkaroon ng 1200 na itlog. (itlog ang mga bata ng martian at sila ay marami tulad ng tadpole ng mga frog”) kayalang dumating na ang araw na ako’y matanda na kaya’t akoy bumili ng robot sa ‘chappy industries” isang kompanya sa pluto na gumagawa ng robotic body para sa mga mayayamang gusto mabuhay ng matagal kaysa sa katawan nilang pantao lamang. Ngunit nung umordwer ako naubusan na sila ng stock kaya nabigay saken ay isang malaking robot na may maliit na robotic etis. Ako’y nalungkot ngunit pweh sanay na ko na may maliit na etits. At sanay naman sumubo ang aking asawa ng chupon ng bata kaya ako’y contented na. kayalang dumating ang araw na mamamatay na rin ang aking asawa kaya’t akoy nagself distruct nalang. Dahil hindi ko kayang mabuhay ng wala na sya. Ngunit bago ako sumabog. Nagpaputok muna ko. The end. - Roundearther