"Nakatindig, Nakikita" ni Don Militon

"NAKATINDIG, NAKIKITA"

Ang gusaling itinayo sa lupaing ito

Ang lupaig binasbasan noong bagong siglo

Ang pagbasbas nito ay sadyang may ipinagtagpo

Tulad ni San Gabriel, Birheng Maria’y sinalubong.

Laging nakikita, laging nakakasalubong

Laging nakatanaw sa mga luma’t bago

Laging nagtataka, laging naitatanong,

“Kung ang anghel ay nagsasalita, anong sasabihin niya?”

“Diyos ko, Diyos ko! Ipinagpala tayo rito

Ang paaralang ito ay may nabubuo

Ang nabubuo rito ay araling puro

Purong natutunan, may paglalago.”

“Ang mag-aaral na ito ay may dalang prutas

Prutas na sariwang nakukuha sa mampipitas

Ang mga prutas na ito ay nagagamit

Ngunit ang iba ay nahuhulog, nabubulok.”

“Ilang taong nakatayo ako rito

Bilang butihing tagapagbanatay na bantayog

Nasisikatan ng araw, nababasa ng ulan

Mga tauhan ako’y hindi tiningnan”

“Sila’y lumilitaw, sila’y umaalis

Kabutihan ba nila’y ganoon din?

Sa saya at lungkot na aking nakikita

Tunay na kulay, nakatago pa.”

“Noong araw na iyon, ako’y nilapitan

Isang bago at butihing mag-aaral

Napagtanto niyang ako’y nakatindig dito

Tahimik na nagkrus sa harapan ko.”

“Ang mag-aaral na ito’y may busilak na puso

Nagbibigay luwalhati sa Panginoon

Makakakita pa ba ako ng katulad niya

Naglalaan ng oras sa kanyang Ama.”

“Tuwing ako ay nakikita araw-araw

Silang mga pagod, atleta, mag-aaral, at guro

Kanilang pagod ay napapawi tuwing ako’y sinasalubong

Iba pa’y nananalangin para sa bagong araw na ihahandog.”

“Makikita ko ngayong mas gaganda ang kanilang araw

Kung ako’y nakikitang nakatindig dito

Araw o gabi, sila’y nababasbasan

Sa kanilang mga gawain.”

“Pagsapit ba ng panahon, ako ba’y maglalaho?

Ako na ba’y tatanggalin na rito?

Paano ko makikita ang ngiti ng mga paslit

Kung ako naman ay ipagpapalit?”