M A G A S I N I N G

KAIBIGAN KO Mahirap intindihin Pero mahal ka namin Ikaw ang kaibigan ko Justin Paolo Velasco

PAALAM Nag-intay ng matagal Pero ito ang huli Paalam sa’yong niti Paalam, aking mahal

"JP, ANG KAIBIGANG MASARAP KASAMA” Justin Paolo Velasco, Ika’y parang Rebisco ‘pag ika’y kasama ko Ang sarap ng feeling ko.

"PEPOY" Ang loko-lokong Pepoy Ikaw ay isang abnoy Ngunit wag mag-alala Ikaw ay mahalaga

"JEPOY" Ako si Justin paolo Ako ay isang baboy Kaya sa pagtanda ko Hindi na ako totoy

“ JEPOY ” Jepoy ika’y makulit At madaldal subalit Ika’y sobring ‘AMAZING’ Kahit na bagong gising

“ANG KAIBIGAN KONG TIMANG” ‘Di ko maintindihan Ba’t kita kaibigan Ang tanging alam ko lang Jepoy, para kang timang

"SI JEPOY" Bakit ka laging ganyan? Laki ka lang maingay Saya kang kaibigan Lagi kang sumasabay

"MUSIKA"  Lagi Kaming kasama Sumayaw at kumanta Maraming katawanan Kahit 'di k ailangan 

“MOVE ON?” Akala ko’y patay na, Ala-alang binaon Ngunit nung bumalik ka Mga luha’y natapon

"DEAR CHARO" Ba’t laging nakaupo      ‘Yan lang ba ang trabaho Ang maghapong pag-basa   ng mga kwentong masa

"PANGALAWANG TANAGA" Ito ay pangalawa Ng aking mga tula Puwede ring tanaga Dahil ako’y may tyaga

“ PAGSUBOK ” Madilim na ang langit Panahon ay masungit Liwanag ay nagtago At pagasa’y naglaho

“DULO NG WALANG HANGGAN” Kumapit ka sa akin ‘di kita bibitawan Sabay nating abutin Dulo ng walang hanggan

“Sa Iyong Karanasan, pantay-pantay ba ang tao sa mundo?” Hindi. Para sa akin, hindi pantay-pantay ang mga tao sa mundo. Sa pagpasok palang sa mundo ay makikita mon a hindi pantay-pantay ang mga tao. Hindi lahat ng sanggol ay nabubuhay at tumatanda. Mayroong mga namamatay bago ipanganak, mayroong mga namamatay pagkatapos ipanganak, at mayroon ring mga namamatay habang ipinapanganak. Isa ako sa mga sanggol na muntikan ng mamatay habang ipinapanganak dahil habang nasa loob ako ng sinapupunan ng aking nanay, ay nasakal ako ng aking “umbilical chord”. Kahit hindi ko pa ito naunawaan noon, nabigyan na ako ng paalala na hindi pantay-pantay ang mga tao. Lagi akong nabibigyan ng mga paalala na hindi ako pantay sa mga taong nasa paligid ko. Nung ako ay bata, gipit na gipit kami sa pera. Pero kahit papano, napaaral ako ng aking magulang sa pribadong paaralan. Doon pa lamang, nakita ko na na mayroong talagang mga taong sinuwerte sa buhay. Ako, ay masuwerte kaysa sa mga ibang bata na kilala...

ANO ANG SASABIHIN MO KAY INVISIBLE MAN KAPAG NAKITA MO SIYA?      Aming gusto talaga ang kapangyarihang maging invisible, kaya't kung kami ay bibigyan ng oportunidad na makita si Invisible Man, ay marami kaming gustong sabihin at tanungin sa kanya. Syempre, sa simula kami ay magugulat dahil sino ba namang makakakita sa taong invisible diba? Aming naisip din na kapag nakita namin siya ay magmumukha kaming mga loko-loko sa oaningin ng iba dahil hindi naman nila nakikita si Invisible Man.      Ang una naming gagawin ay aming gugulatin siya. Hindi niya naman siguro alam na nakikita namin siya, at kapag ginulat namin siya ay matatakot siya dahil baka walang bisa na ang kanyang mga kapangyarihan. Panigurado kakabahan talaga iyon at malamang sobrang nakakataw ang kanyang reaksyon.    Bukod sa pangloloko sa kanya, gusto rin naming tanuning siya tungkol sa kanyang kakaibang lakas. Sabi ni Andrea, gusto niya raw malamang paano siya naging inv...

"ANONG MAS NANAIISIN MO, MAKITA SIYANG MALUNGKOT SA PILING MO O MASAYA SA PILING NG IBA?      Sa Katanungan "anong mas nanaisin mo, makita siyang malungkot sa piling mo o masaya sa piling ng iba?" Ang aking pipiliin ay ang makita siyang masaya sa piling ng iba. Alam ko, mayroong pagka-martyr ang desisyon na iyon, ngunit ayon pa rin ang aking pipiliin dahil sa tatalong bagay: tunay na pagmamahal, nabuong relasyon, at hihilom din ang sugat.        Simula sa aking kabataan, palagi ko nang aririning sa simbahan ang salitang "love is not selfish". Kaya, aking pinili na siya ay maging masaya sa piling ng iba, dahil kapag pinili ko ang kabaligtaran, iyon ay magiging simbolo ng paglabag ko sa mga katagang iyon. Ako ay magiging madamot kapag nangyari iyon, at kapag ako ay naging madamot, hindi na magiging tunay na pag-ibig iyon.      Dahil nga sa tunay ka siyang minamahal, aking pinapahalagahan ang naunang relasyon naming dalawa....

"ALIN ANG PIPILIIN MO, MAGING MABUTI O MAGING TAMA?" Kung ako ay papapiliin sa pagiging mabuti o pagiging tama ang mapipili ko ay ang pagiging mabuti. Ang pagiging mabuti para sa akin ay kanit na ano mga mgayare sa buhay mo hindi ka titiklop o mapapariwara. Ang pagiging tama naman para sa akin ay wala lang paki kung sino man ang matapaka mong tao basta para sayo tama lang and sinusunod mo. Itong dalawa na ito ay magkaiba dahil ang isa wala kang natatapakan o nasasaktan na tao at isa naman ay ang kabaligtaran neto. Kaya ako maspipiliin ko ng maging mang-mang o walang alam pero mabuti ang kalooban kaysa naman sa lagi ka namang tama pero madami kang matatapakan na tao maaaring hindi mo to sadya pero maari din mangyare. Sa tingin ko hindi mo naman kailangan maging tama palagi bakit saan ka ba natututo hindi bas a pagkakamali? kaya sa tingin ko hindi mo kailangan maging tama kailangan mo makiunawa ng tao para malaman mo din kung may nasaktan ka sa iyong ginawa. Pero...

“SUSUGOD KA PA BA SA ISANG DIGMAAN KUNG ALAM MONG IKAW NA LANG MAG-ISA ANG LUMALABAN?" Susugod ka pa ba sa isang digmaan kung alam mong ikaw na lang mag-isa ang lumalaban? Sa totoo lamang, nakakatakot, naduduwag ako sumugod lalo na’t alam kong mag-isa na lamang akong lumalaban. Nakakatakot sumugal at tumaya dahil walang sigurado. Hindi mo alam kung anong kahihinatnan ng pagsugod sa laban; maaaring talo, pwedeng panalo, iisa lang ang magiging hatol. Ngunit ayokong mabuhay na puno ng pagtatanong, puno ng pangangamba at walang kasiguraduhan. Mas pipiliin kong sumugod at sumugal nang mag-isa sa isang digmaan kesa araw-araw ako gigising na puno ng tanong sa sarili: paano kung kinaya ko pala? Paano kung nagtagumpay ako? Napakaraming tanong ng buhay, ngunit iisa lang ang sigurado. Paano mo malalaman kung hindi mo susubukan? Hindi masama sumugal at tumaya sa digmaan ng buhay, ano man ang maging resulta o kahihinatnan. Paano kung matalo? Okay lang ‘yan! Ang mahalaga ay sinubuka...

“SAAN MO MAS PIPILIIN TUMIRA? SA JURASSIC PARK O SA PLANET OF THE APES?” Saan mo nga ba pipiliin tumira? Sa Jurassic Park o sa Planet of the Apes? Iisa lamang ang iyong layunin: ang mabuhay. Parehong magulo, parehong delikado at parehong ang ugat ng problema ay ang mga malilikot na isip ng mga tao. Ngunit kung papipiliin, mas nanaisin naming tumira sa Jurassic Park kesa tumira sa Planet of the Apes.  Una sa lahat, bagamat mas malaki ang mga dinosaur, mas kaunti ang bilang ng mga ito kung ikukumpara sa dami ng bilang ng mga apes. Labimpito lamang ang bilang ng mga dinosaur na gumagapang sa mundo ng Jurassic Park, samantalang sa mundo ng mga Apes, daan-daan o libu-libo ang kailangang harapin at patayin ng mga tao sa digmaan na kanilang kinakaharap. Pangalawa, hindi lahat ng dinosaur sa mundo ng Jurassic Park ay pumapatay at kumakain ng mga tao. Ang labindalawa rito ay mga uri ng dinosaur na dahon lamang ang kinakain at hindi karne. Ibig sabihin, lumalabas na lima lamang ...

SA KANTANG “PAA, TUHOD, BALIKAT, ULO”, SA IYONG PALAGAY, BAKIT NILAMPASAN ANG BEYWANG? May isang batang anak mayaman, ang kanyang mga magulang ay nagmamayari ng pinaka sikat at malaki na baboyan sa buong lupa ng Pilipinas. Ang batang ito’y mahilig kumanta, kahit anong bagay, lugar o tao ay ginagawan niya ng kanta. At ang kanyang pinaka paborito na kanta, na naging inspirasyon niya sa kanyang pagiging panunulat ng kanta, ay ang kantang ‘Paa, Tuhod, Balikat, Ulo”. Nung siya’y sanggol pa lang, kapag malungkot, napapatigil agad ang kanyang mga luha kapag kinantahan siya ng kanyang inay ng ‘Paa, Tuhod, Balikat, Ulo”. Noong dalawampu’t apat na araw sa buwan ng Setyembre nung taong dalawang libo at siyam, dumating ang isang karumaldumal, puno ng delubyo at napaka tindi at bangis na bagyo. At ang tawag sa bagyong ito ay ang nagiisang bagyong Ondoy. At doon, makikita ang batang ito, nakaupo sa bububong ng kanilang tahanan. Dahil sa kanyang lubos-lubos at umaapaw na lungkot, siya ay wal...

PIPILIIN MO BANG MAKITA ANG IYONG KINABUKASAN?  Kung mabibigyan ako ng pagkakataon para makita ang aking kinabukasan, ito’y tatanggihan ko. Siguro masayang malaman kung ano mangyayari sa buhay ko, kung gaano ito kahaba, kung sino sa aking mga kaibigan ay mananatili sa tabi ko, kung ano mangyayari sa mga magulang at kamag-anak ko, kung sino ang makakatuluyan ko at kung magiging masaya ba ko. Ngunit, ano na ang magiging silbi ng buhay kung alam ko na ang nilalaman nito? Hindi ko gugustuhin na malaman kung magiging matagumpay ako o hindi. Mas gugustuhin ko na mag-aral at trabajo ng mabuti para mas madama ko ang saya ng magiging kalabasan ng pagsisikap ko sa buhay. Lahat ng nangyayari sa buhay, bawa’t okasyon, laban, emosyon na pinagdaanan at bawa’t tao na nakilala, ito’y naging aral at inspirasyoon para saakin. Ang mga sakit at pagdurusa na naranasan ko ay naging aralin upang tumapang at lumago. Ang mga hindi malilimutan na masasayang alala, nagdudulot ng kagalakan...

KAPAG IKAY NAGING PRESIDENTE NG BANSA SAAN MO ILALAAN ANG PERA NG BANSA? Ang hindi ninyo lang alam mga kaibigan ay sa aking nakaraang buhay ako’y naging isang presidente na ng isang bansa. Ito ay noong nakaraan pang 1940s o noong labing syam na libo at apat napu. at ang aking mahal na bansa ay ang German Empire and Weimar Republic of Germany. At mga kaibigan may tama kayo. Ako nga po pala si Adolf Hitler. At noong president pa po ako. Nilaan ko ang pera ng bayan sa military budget sapagkat ang tingin ko sa arian race. Ay ang pinakamataas at pinaka magandang lahi sa buong daigdig kaya ako’y sasakop ng mga bansa para lumaganap pa ang aking lahi. Ang aking unang ginawa ay niloko ko ang aking bayan sa pamamagitan ng pagbenta ng tinatawag na “people’s car” o “kotse ng bayan” o mas kilala bilang “volkswagen” ako’y nagpagawa ng prototype sa isang kilalang engineer na si Ferdinand Porsche. Oo yung lalake na nag simula ng isports car na brand ng PORSCHE. Ako’y nag promise sa aking bayan n...

"SA IYONG PALAGAY. BAKIT PINAPAYAGAN NG MGA MAGULANG NI DORA NA MAGLAKWATSA SIYA?" Sa aking palagay si Dora ay maaaring hindi pinapayagan ng kanyang magulang maaaring tumatakas lang siya. Pero kung pinapayagan man siya ng kanyang magulang ay para matuto kung ano ba meron sa mundong ginagalawan niya. At sa tingin ko ay isang bata na merong sakit sa utak si Dora. Pareho sila ng kanyang magulang kasi sinong magulang na pababayaan ang kanilang anak na maglakwatsa magisa. Si Dora naman ay merong kaibigang unggoy at bag. Ang bag at ang unggoy na kasama ni Dora sa paglalakwatsa ay nakakapagsalita. Kaya sa tingin ko si dora ay isang bata na may tama dahil sino bang nasa tamang pag iisip ang nakakapag-usap sa unggoy at bag. Pero ang nakakagulat dun ay ang kanyang kaibigan na unggoy nakakapag salita nag bag niyang naglalabas ng kung ano-ano at ang kanyang mapa na nagsasalita pero tanga. Si Dora ay mero namang pinsan na si diego na sa tingin ko ay pareho ni Dora na...